به عبارت دیگر اگر شخصی بعد از عمل بینی شخص را ببیند متوجه عمل جراحی زیبایی در وی نخواهد شد.
البته طبیعی بودن به معنای باقی ماندن مقداری از اشکالات اولیه و بزرگی بینی نیست بلکه به معنی تناسب کامل بینی با سایر اجزای صورت و باقی نماندن عوارض ظاهری جراحی مانند جای بخیه، فرو رفتگی زیاد در ناحیه پشت و پره های بینی و کوچک تر از حد شدن سوراخ های بینی می باشد.
بینی های طبیعی علاوه بر حفظ تناسب اجزای صورت عموما از عملکرد بهتری برخوردار هستند و سلامتی شخص بعد از عمل جراحی حفظ خواهد شد.
نکات قبل از جراحی بینی
نکات بعد از عمل جراحی زیبایی بینی
چرخش بینی به چرخش رو به بالا یا پایین نوک بینی میگویند.مشکلات زیبایی مربوط به نوک بینی، برای مثال نوک بینی توپی و گرد، از این نقص هست که نوک بینی این پیچش را به نحو متناسب ندارند. جراح برای اصلاح این پیچش و چرخش غضروف را متناسب با پایه بینی تغییرشکل خواهد داد.به این عمل میتوان گفت عمل بینی گوشتی.تیغه بینی یا سپتوم بخشی از بینی است که حفره بینی را به دو مجرا تقسیم کرده و این تیغه از بخش بالایی بینی، یعنی محل اتصال آن به جمجمه، تا دو سوراخ بینی کشیده شده.این عمل بینی جزو عمل بینی استخوانی قرار میگیرد.به بخش فوقانی استخوانی بینی رادیکس میگویند.اگر رادیکس بسیار بزرگ شود، قوز روی بینی ایجاد میشود. جراح بخشی از رادیکس را در عمل زیبایی بینی میتراشد تا بینی متناسب شود و شیب رادیکس صافتر و بدون برآمدگی باشد.این عمل بینی جزو عمل بینی استخوانی قرار میگیرد.
نوک بینی ناقص
نوک بینی می تواند ناقص (شکل داده شده) باشد. این مشکل می تواند به علت نرمی (لختگی ) در ناحیه زیر نوک بینی و یا کوتاهی کالوملا و یا هر دوی این موارد باشد. در صورت نقص در نوک بینی پیوند در نوک بینی در دستور کار قرار خواهد گرفت. در صورت کوتاهی کالوملا از عمل برجسته سازی (یا افزایش ارتفاع کالوملا – کالوملا استرات) استفاده می شود. در موارد نقص نوک بینی بیشتر از پینود در این ناحیه استفاده می شود زیرا این روش ساختار و شکل دهی نوک بینی را تامین می کند.
ما پینود آناتومیک در ناحیه نوک بینی را ترجیح می دهیم. این پیوند در هر دو روش بسته و باز شبیه به پیوند صفحات شین و پیوند گلف تی دانیل می باشد. پیوند شکلی ایجاد می کند که شبیه به سطح عادی آناتومی کراس میانی و گنبد های نوک بینی (دومز) می باشد. غضروف سپتو (پره میانی) برای این منظور ایده آل می باشد.
البته باید به شیوه ای مورد استفاده قرا بگیرد که بینی شکل ذوزنقه به خود نگیرد (tombstone effect). قسمت پاسسنس گنبد نیم گرد گوش (کانچا کاووم) بهترین وسیله برای ایجاد پیوند در نوک بینی می باشد و زیرا این قسمت از گوش به میزان کافی از انحنا برخوردار بوده و نیاز به اندازه گیری نبوده و همیشه موجود می باشد. در اغلب موارد، نیاز به شکل دهی مجدد نوک بینی وجود دارد.
این هدف از طریق ایجاد پیوند حمایت کننده (پیوند در نوک – کپ) به دست می آید که خود پیوندی دو یا سه لایه می باشد و در ناحیه زیرین نوک بینی قرا ر می گیرد. این پیوند با سه هدف انجام می شود: (۱) برای شکل دهی بهتر (۲) برای ثایت کردن نوک بینی (۳) برای پر کردن فضای خالی پیوند نوک بینی. بخیه عانی پیوند نوک بینی مورد نیاز نمی باشد.
در جراحی به روش باز غضوره های نوک بینی از هم جدا شده و پیوند درون گنبد بینی ( اینتردومال) بین آنها قرار می گیرد. یک پیوند آناتومیک بر روی سطح گسترده می شود (استفاده از گوش به عنوان اهدا کننده)، و یک پیوند منحنی شکل در لبه نیز به کار گرفته می شود. بیمار همچنین از یک پیوند غشاء میانی پوست (درمیس) در راستای حجم دهی به لبها بهره خواهد برد.
افتادگی یکسوم میانی بینی
یکی از مشکلات رایج که نیاز به جراحی ثانویه زیبایی در بینی دارد، افتادگی طاق میانی بینی می باشد. این مشکل بیشتر وقتی رخ می دهد که در جراحی اولیه از هامپیکتومی استفاده شده باشد. برخی از جراحان بازسازی یک سوم میانی ( دریچه های داخلی) بینی را با استفاده از فلپ های گسترده شده و یا پیوندی جدی نمی گیرند.
شکست در بازسازی این ناحیه منجر به ایجاد نقص به شکل وی برعکس شده که نه تنها زیبا نیست بلکه در کارکرد نیز دچار مشکل است، بدین معنی که در مسیر جریان هوا مانع ایجاد می کند. فلپ های گسترده شده دریچه های داخلی را باز کرده و عرض کافی در قسمت یک سوم میانی بینی را بازسازی می کند.