لب های کم حجم، برای بسیاری از زنان ناخوشایند است به این ترتیب، پروتز و برجسته سازی لب ها می تواند سبب افزایش حجم آن شود؛ مخصوصا زمانی که سن بالا رفته و چربی کاهش می یابد.
پروتز لب سبب برجسته شدن لب شده و یکی از ساده ترین راه ها برای ایجاد چهره ای بسیار جذاب است.
برجسته سازی و تقویت لب با روش ایمپلنت لب و یا پرکننده های پوستی و تزریقی، دیر زمانی است که صورت می گیرد.
کسانی که لب های کم حجمی دارند، معمولا به دنبال استفاده از این روش ها هستند. زمان بازیابی و بهبود، پس از پروتز لب به طور معمول کوتاه است.
معمولا اکثر افراد می توانند این روش ها را به کار ببرند، اما توصیه می شود، قبل از تصمیم گیری، درباره خطرات و مزایای این کار، اطلاعاتی داشته باشند.
تقویت لب با استفاده از پرکننده های تزریقی لب، نتایج دلخواه برای فرد فراهم می کند.
به دو دسته کلی تقسیم می شوند؛ روش های موقت – حداقل تهاجمی، روش های دائمی که این روش ها، دارای نتایجی دائمی هستند.
– یکی از طبیعی ترین راه های پر کردن یا تقویت لب ها ، تزریق چربی است.
تزریق چربی، فرایندی است که در آن چربی از بدن خارج شده، تمیز می شود و به لب ها تزریق می شود.
– یکی از روشهای حجیم سازی لب، پرکننده های اسید هیالورونیک است، یعنی استفاده از فرم اسید هیالورونیک که یک ماده طبیعی در بدن است.
پرکننده های اسید هیالورونیک به منظور افزودن حجم و بهبود شکل و ساختار ، به لب تزریق می شود.
– روش دیگر برجسته سازی لب، تزریق کلاژن به لب است.
یکی دیگر از پرکننده های پوستی که می تواند برای حجم دهی و برجسته سازی لب استفاده شده و آین کار با استفاده از پروتئین طبیعی کلاژن صورت می گیرد.
همچنین ،کلاژن برای از بین بردن چین و چروک و خطوط اطراف دهان و پیشانی، بسیار موثر است.
متخصصان بطور مکرر از پر کننده های لب قابل تزریق برای برجسته کردن لب و جذاب کردن ظاهر آن استفاده می کنند.
با توجه به مواد بسیار متنوع و تکنیک های تزریق برای بزرگ کردن لب (به طور مثال تزریق ژل لب، تزریق چربی لب و…)، در این رابطه تعداد زیادی از انتخاب ها وجود دارند که می توانند برای بر طرف کردن نیازهای شخصی شما مناسب باشند.
پیشرفت های ایجاد شده در حوزه بهبود و تغییر شکل ظاهر لب باعث ایجاد برخی روش های جدید درمانی شده که متخصصان از آنها به عنوان پر کننده های لب دائمی استفاده می کنند.
گاهی برخی از زنان و مردان که دارای لب های باریکی هستند، در جستجوی راه هایی هستند تا لب هایشان را بزرگتر و پرتر کنند.
با افزایش سن به نظر میرسد که لب ها کوچکتر و نازک تر می شوند.
این در حالی است که لب بالایی بیشتر در معرض عوامل پیری و نازک شدن قرار دارد. بنابراین جراحی لب بالا بیشتر مرسوم است.
مواد و روش هایی که برای برجسته کردن لب استفاده می شود، عبارتند از: فیلرها مانند تزریق ژل، تزریق چربی، پروتز لب که می توانند در لب ها تغییر شکل ایجاد کنند.
توضیحات این بخش برای کسانی است که بدنبال روش دائمی تری برای بهبود شکل و سایز لب هایشان هستند.
اگر در نظر دارید جراحی پروتز لب انجام دهید، اطلاعات زیر اطلاعات عمومی راجع به این روش به شما می دهد.
از آنجایی که نحوه درمان و شرایط هر فرد می تواند متفاوت باشد، بهتر است برای دریافت پاسخ به سوالات خود از پزشکان کمک بگیرید.
در اولین قرار ملاقات با پزشک توقعات خود را از این درمان و اینکه دوست دارید بعد از درمان چطور دیده شوید، به طور کامل توضیح دهید.
پزشک معالج باید به طور کامل توضیح دهد که درمان شما چطور خواهد بود و در مورد مزایا و معایب این روش و روش های دیگر بزرگ کردن لب؛ دوره نقاهت و … بحث کند.
شما باید اطلاعات کاملی درمورد مزایا و معایب انواع مختلف مواد ایمپلنت لب داشته باشید.
اگر شما تمایل به استفاده از ایمپلنت های مصنوعی دارید باید قبل از آن تحت آزمایشات پوستی قرار بگیرید تا اطمینان حاصل شود که به آن مواد آلرژی ندارید.
پزشک معالج، سوابق پزشکی را نیز بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود منعی برای این درمان وجود ندارد.
پس از این مرحله از شما خواسته می شود تا فرم رضایت نامه ای را مبنی بر این که از مزایا و عوارض عمل پروتز کردن لب مطلع هستید، امضا کنید.
ممکن است برای مقایسه نتیجه درمان، عکس قبل و بعد از شما گرفته شود.
تزریق بی حس کننده موضعی به لب معمولا بی حسی کافی برای اینکه در حین عمل احساس درد نداشته باشید را فراهم میکند.
ممکن است یک داروی مسکن خواب آور نیز برای اینکه احساس خواب آلودگی داشته باشید به شما داده شود.
عمل جراحی زیبایی لب چندان پیچیده نیست و زمان زیادی نیاز ندارد.
معمولاً ۳۰ دقیقه بسته به نوع ایمپلنت لب برای این کار زمان لازم است.
جراح پس از ایجاد ۴ برش کوچک در هر گوشه از دهان، نوارهای ماده ایمپلنتی را وارد لب می کند و ایمپلنت را به اندازه لب بیمار می برد.
سپس مناطق برش داده شده را با بخیه های جذبی یا غیر جذبی نازک بخیه میزند.
در ایمپلنت های مصنوعی نیازی به ترمیم مجدد نیست و اثر آن دائمی است ولی اگر از ایمپلنت هایی با مواد موقتی استفاده کنید گاهی لازم است تا به ترمیم آن بپردازید.